Okolica obfituje w zabytki i wiele atrakcji turystycznych począwszy od naszej urokliwej miejscowości.

RAJBROT

Nasza miejscowość położona nad rzeką Uszwicą, na skraju Beskidu Wyspowego i Pogórza Wiśnickiego, jest jedną z najstarszych na tym terenie. Pierwsze wzmianki pochodzą już z 1260 roku. Wtedy to okolice zasiedlili jeńcy tatarscy. W Rajbrocie znajduje się drewniany kościół konstrukcji zrębowej z 1511 roku, obok dzwonnica i spichlerz dworski z XIX w. Na wzgórzach otaczających wioskę, późną jesienią 1914 roku, doszło do wielu starć wojsk austriackich z rosyjskimi, w ramach tzw. Operacji łapanowsko-limanowskiej. Pamiątką po tych wydarzeniach są dwa ciekawe cmentarze wojenne. Pierwszy położony na tzw. Rakowcu na skraju lasu, przy lokalnej drodze z Muchówki do Rajbrotu. Drugi, na zboczu góry Kobyła, oba zaprojektowane przez Franza Starka. Niewątpliwą osobliwością przyrodniczą, leżącą na pograniczu Rajbrotu i Lipnicy Górnej, na zboczach Paprotnej jest grupa skał zwanych „Kamienie Brodzińskiego”.  Przez Rajbrot przechodzi niebieski szlak turystyczny z Bochni do Tymbarku, a w samym centrum wioski ma swój początek zielony szlak, który przez Pasmo Śpilówki dociera do Czchowa. Natomiast czarny szlak biegnie z Rajbrotu do Lipnicy Murowanej.

LIPNICA MUROWANA

Historyczne miasteczko leżące nad rzeką Uszwicą na Pogórzu Wiśnickim. Dzięki dobrze zachowanej, małomiasteczkowej drewnianej zabudowie przyrynkowej, należy Lipnica do najciekawszych miejscowości w południowej Polsce. Średniowieczne założenia urbanistyczne z rynkiem i wybiegającymi z niego prostopadle uliczkami widoczne są do dziś. Zabudowa rynku to drewniane domy z podcieniami z XVIII i XIX wieku. Najcenniejszym jest jednak murowany dom, tzw. Starościński z 1686 roku. Lipnica jest znana również z tego, że jak na tak małą miejscowość znajdziemy tam aż trzy piękne zabytkowe kościoły. Za najcenniejszy uważany jest drewniany kościółek Św. Leonarda z XV w. Wybitne dzieło gotyckiej sztuki sakralnej. Zbudowany na zrąb z szerszą nawą i węższym prezbiterium, z wysokim, spadzistym dachem przykrytym gontem, otoczony sobotami. Wewnątrz znajdują się trzy ołtarze – tryptyki, z których główny, najcenniejszy przedstawia patrona, Świętego Leonarda. W rzeczywistość, to tylko kopie. Z uwagi na słabe zabezpieczenie przed kradzieżą, oryginalne dzieła umieszczono w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie. Za ołtarzem głównym znajduje się rzeźba Światowida, ponoć pozostałość po istniejącej tu wcześniej pogańskiej gontynie. Bardzo interesujące są polichromie. Częściowo zachowała się polichromia patronową na stropie. Kościółek jest wpisany na listę UNESCO. Wokół kościółka pozostałość po dawnym cmentarzu, nieopodal niewielki cmentarz z I wojny światowej. W murowanym kościele farnym Św. Andrzeja pochodzącym z XIV w. później wielokrotnie przebudowywanym, znajduje się cenna figura Madonny z XVI w. Trzeci lipnicki kościół jest związany ze Św. Szymonem, który z Lipnicy pochodzi. Wybudowany został pod koniec XVII wieku w stylu barokowym. Czarny szlak z Lipnicy wyprowadzi nas na najwyższy szczyt Pogórza Wiśnickiego, Rogozową.

NOWY WIŚNICZ

Miasto położone 12 km w stronę Bochni. Pierwsze wzmianki o osadzie „Visnice” pochodzą z XII w. Od XIV w. Wiśnicz wraz okolicznymi wsiami stał się własnością Kmitów, którzy w I połowie XV w. wznoszą zamek, będący odtąd wizytówką miasta. Na przełomie XVI i XVII wieku posiadłości wiśnickie nabywają Lubomirscy, którzy niedługo potem przekształcają zamek we wspaniałą renesansowo-barokową rezydencję magnacką, otoczoną jeszcze w XVII w. fortyfikacją bastionową i umieszczoną w jej murach bramą wjazdową. 8 czerwca 1616 roku Stanisław Lubomirski uzyskuje zgodę na założenie miasta Wiśnicz na prawie niemieckim. Szybko wybudowano kościół NMP oraz ratusz miejski. Te dwie budowle możemy podziwiać do dzisiaj. Lubomirscy sfinalizowali również budowę klasztoru i kościoła Karmelitów Bosych. Kościół nie dotrwał do naszych czasów, został zniszczony przez Niemców w czasie okupacji, natomiast w poklasztornych budynkach urządzono więzienie. Warto wspomnieć jeszcze o Wiśniczu, jako o miejscowości którą często odwiedzał Jan Matejko. Pamiątki z nim związane zgromadzono w drewnianym dworku z XIX wieku, zwanym „Koryznówką”. Przez Wiśnicz przebiega niebieski szlak z Bochni do Tymbarku. Z ciekawostek przyrodniczych, warto wspomnieć o rezerwacie skalnym „Kamień Grzyb”, leżącym niedaleko na stokach Bukowca.

BOCHNIA

Miasto soli, położone na pograniczu Pogórza Karpackiego i Kotliny Sandomierskiej, nad Rabą. Bochnia jest jednym z najstarszych miast w Małopolsce. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1198 roku. W 1253 roku Bolesław Wstydliwy lokuje miasto na prawach magdeburskich. Do dziś zachował się wytyczony wtedy układ urbanistyczny tzw. szachownicowy, z rynkiem pośrodku i wybiegającymi zeń ulicami. W tym okresie powstał również pierwszy murowany kościół, fundowany według legendy przez Św. Kingę. Szczególnie pomyślny okres dla Bochni przypadł na czas panowania Kazimierza Wielkiego. Wzniesiono wtedy ratusz, otoczono miasto murami obronnymi, zbudowano zamek żupny. Król rozwijał gospodarkę kopalnianą przygotowując szereg ustaw żupnych. Dobrze rozwijało się rzemiosło i handel. Wiek XVII to okres powolnego upadku miasta. Przyczyniły się do tego epidemie zarazy, groźne pożary jak również liczne strajki górników. Swoje poczynili Szwedzi okupujący miasto w latach 1655-1656. Od pierwszego rozbioru Polski aż do jej wyzwolenia Bochnia przynależy do Austrii.
Najważniejsze zabytki Bochni skupione są w rynku i jego okolicach.
Kościół Św. Mikołaja z poł. XV w. zachował w bryle i w zewnętrznym wyglądzie swój gotycki charakter. Urzeka przede wszystkim wspaniała fasada, rzadko spotykana w okolicy. Wewnątrz króluje barok, z ołtarzem wielkim na czele. Na uwagę zasługują dwie boczne kaplice: Św. Kingi i Matki Boskiej Różańcowej. W pierwszej udało się uchwycić i zachować klimat gotyku, wszak to część kościoła, która najmniej ucierpiała w czasie pożaru, w wyniku którego przebudowano świątynie. W drugiej kaplicy umieszczono łaskami słynący Cudowny Obraz Matki Boskiej Różańcowej przeniesiony tu ze zlikwidowanego kościoła klasztornego Dominikanów znajdującego się niegdyś przy rynku. I właśnie w budynku pozostałym po klasztorze Dominikanów z 1375 roku, mieści się Muzeum Regionalne im. S. Fischera. Będąc na Rynku warto zwrócić uwagę jeszcze na dwie barokowe kamienice z poł. XVIII w. a także na pomnik Kazimierza Wielkiego. Najważniejszym zabytkiem Bochni jest jednak niewątpliwie uznana za Pomnik Historii, wpisana na listę UNESCO, najstarsza na ziemiach polskich Kopalnia Soli. Czynna od 1248 roku, jest udostępniona do zwiedzania. Warto przejść się podziemną trasą turystyczną, zwiedzić komorę Ważyn, komorę kieratową czy kaplicę Św. Kingi wykutą w soli. Warto zwiedzić bocheński cmentarz komunalny, jeden z najstarszych na ziemiach polskich. Na jego terenie, na stromym zboczu znajduje się cmentarz z I wojny światowej. Zaprojektował go Karl Scholich. Z kolei na wzgórzu Krzęczków, znajduje się cmentarz żydowski. W Bochni działa oddział PTTK przy ul. Bernardyńskiej. Niebieski szlak mający w mieście swój początek kieruje nas na południe w stronę gór i doprowadza m.in. przez Rajbrot do Tymbarku.

Stacja Narciarska LASKOWA-KAMIONNA

Stacja narciarska w Laskowej położona jest zaledwie 15 km od Rajbrotu. Oferuje trasy zjazdowe o długości 4000 m. Miłośnicy nart mogą tam skorzystać z 3 wyciągów orczykowych, czteroosobowego wyciągu krzesełkowego, wypożyczalni sprzętu, serwisu narciarskiego oraz szkółki narciarskiej.